Το ποσοστό των μυκητιάσεων των ποδιών είναι περίπου 15-18% του συνολικού πληθυσμού. Μεταξύ των παθολογιών των νυχιών, η ονυχομυκητίαση - μυκητιάσεις - αποτελεί το 30%. Η κύρια αιτία της νόσου είναι η μόλυνση με διάφορους τύπους δερματόφυτων.
Ανάλογα με τον τύπο της μυκητιασικής λοίμωξης, η ονυχομυκητίαση των ποδιών έχει διαφορετικά συμπτώματα και αρχικά σημεία. Τα αίτια της νόσου επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες. Η θεραπεία εξαρτάται από την πολυπλοκότητα της πορείας, την ηλικία του ασθενούς και τη γενική υγεία του και περιλαμβάνει τόσο ιατρικές όσο και παραδοσιακές μεθόδους.
Χαρακτηριστικά της νόσου
Ο μύκητας των νυχιών των ποδιών, που ονομάζεται επίσης ονυχομυκητίαση, ανήκει σε μια ομάδα μυκητιασικών ασθενειών. Τα παθογόνα είναι δερματόφυτα (περίπου 80-95% όλων των περιπτώσεων), περιστασιακά επίσης μούχλα και μύκητες που μοιάζουν με ζυμομύκητες.
Η βλάβη στα νύχια των ποδιών μπορεί να προκληθεί από:
- Trichophyton rubrum.
- Τ. διαψηφιακή.
- Ανθρωποφιλικά Τριχοφύτωνα.
- Καλούπια.
Η μούχλα επηρεάζει τα νύχια των ποδιών ατόμων ηλικίας 50-70 ετών. Η μυκητίαση των νυχιών πιθανότατα εμφανίζεται ως αποτέλεσμα ενός μείγματος μυκήτων.
Υπάρχουν διάφορες μορφές ονυχομυκητίασης:
- Νορμοτροφικό (διατηρώντας την κανονική διαμόρφωση των νυχιών).
- Υπερτροφική (η υπομήνη υπερκεράτωση συμβάλλει στην πάχυνση της πλάκας του νυχιού σε ολόκληρη την επιφάνεια).
- Ατροφική (συμβαίνει καταστροφή των πλακών των νυχιών).
Κατά τη διάρκεια της ονυχόλυσης, οι πλάκες διαχωρίζονται από το κρεβάτι του νυχιού.
Ανάλογα με τον εντοπισμό της διαδικασίας, ο μύκητας των νυχιών στα κάτω άκρα χωρίζεται σε άπω (ελεύθερη άκρη του νυχιού), πλάγια (πλάγιες πλευρές), άπω-πλάγια μορφή, εγγύς (επηρεάζεται το οπίσθιο μαξιλάρι), ολική (ολόκληρο το νύχι έχει μολυνθεί) και επιφανειακή μορφή.
Σημείο
Τα συμπτώματα της ονυχομυκητίασης εξαρτώνται από τον τύπο του παθογόνου. Ένα υγιές ανθρώπινο νύχι έχει λεία επιφάνεια, ροζ απόχρωση και δείχνει λαμπερό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο μύκητας εξαπλώνεται από το μολυσμένο δέρμα του αντίστοιχου δακτύλου στην πλάκα του νυχιού.
Τα πρώτα σημάδια ονυχομυκητίασης:
- αλλαγή στο χρώμα και το σχήμα της πλάκας νυχιών.
- επιφανειακή αμαύρωση, τραχύτητα, αποκόλληση.
- Πάχυνση ή λέπτυνση της πλάκας.
Όταν εμφανιστεί η ασθένεια, επηρεάζεται ένα νύχι ή η μόλυνση εξαπλώνεται στα γειτονικά νύχια. Πιθανές εκδηλώσεις: κνησμός του δέρματος, ξεφλούδισμα κοντά στην πλάκα των νυχιών.
Τα συμπτώματα του μύκητα των νυχιών των ποδιών παρατίθενται στον πίνακα ανάλογα με το παθογόνο:
| κίνητρο | Εκδηλώσεις | Ειδικά χαρακτηριστικά |
| Τ. rubrum | Κίτρινες κηλίδες, διαμήκεις λωρίδες κατά μήκος των πλευρικών άκρων των πλακών νυχιών | Στα παιδιά εκδηλώνεται ως τραχύτητα επιφάνειας |
| Τ. διαψηφιακή | Κηλίδες, κίτρινες ραβδώσεις στο πάχος του κεντρικού τμήματος. Παραμόρφωση πλάκας. Πύκνωση της ελεύθερης άκρης | Το σχήμα της βλάβης είναι νορμοτροπικό |
| Ανθρωποφιλικά Τριχοφύτωνα | Ραβδώσεις και γκρίζες κηλίδες στα πλάγια μέρη και στην άπω άκρη. Πάχυνση της πλάκας, εμφάνιση αυλακώσεων, ευθραυστότητα | Με το Favus, η ασθένεια ξεκινά με την εμφάνιση μιας κίτρινης κηλίδας στο πάχος της πλάκας του νυχιού, η οποία σταδιακά εξαπλώνεται σε ολόκληρο το επίπεδο. Εάν η ασθένεια διαρκεί περισσότερο, επηρεάζονται τα νύχια των ποδιών |
| σχήματα | Η βλάβη είναι επιφανειακή. Πιθανό χρώμα της πλάκας νυχιών: κίτρινο, πρασινωπό, μπλε, καφέ τόνοι, μαύρο |
Εκδηλώσεις ονυχομυκητίασης, ανάλογα με τη μορφή της βλάβης της πλάκας των νυχιών:
| όνομα | Συμπτώματα | χρωστικός |
| Νορμοτροφικό | Το σχήμα και η λάμψη διατηρούνται. Οι πλάκες των νυχιών πυκνώνουν στις γωνίες | Κίτρινο περιφερικό άκρο, ματ επιφάνεια |
| Υπερτροφικός | Ανάπτυξη υπογλώσσιας υπερκεράτωσης. Πύκνωση σε όλη την επιφάνεια, απώλεια λάμψης. Εγκάρσιες ρίγες, παραμορφωμένες πλάκες. Υπάρχει χαλάρωση της επιφάνειας στην ελεύθερη άκρη. Μερικοί ασθενείς αισθάνονται πόνο όταν περπατούν | Το αρχικό στάδιο χαρακτηρίζεται από ένα κιτρινωπό χρώμα που ξεθωριάζει σε βρώμικο γκρι |
| Ατροφική | Σημαντική παραμόρφωση και καταστροφή των πάνελ. μερική έκθεση του κρεβατιού των νυχιών. Στρώση χαλαρών, θρυμματισμένων μαζών κέρατων | Ματ, χρώμα - βρώμικο γκρι ή κιτρινωπό |
| Ανά τύπο ονυχόλυσης | Αραίωση των πάνελ, διαχωρισμός από το κρεβάτι, απώλεια λάμψης | Θαμπή εμφάνιση, κίτρινο, γκρι με βρώμικη απόχρωση. Το χρώμα παραμένει στη βάση του νυχιού |
Σε έναν ασθενή μπορεί να εμφανιστούν διάφορες μορφές μύκητα των νυχιών.
Αιτιολογικό
Η κύρια πηγή μόλυνσης είναι τα δερματόφυτα.
Η μόλυνση με ονυχομυκητίαση των ποδιών είναι πιθανή:
- στο σπίτι μέσω οικιακών ειδών (χαλί μπάνιου, πετσέτα, παντόφλες, κάλτσες).
- όταν φοράτε στενά παπούτσια (ειδικά από συνθετικά υλικά) για μεγάλο χρονικό διάστημα.
- στη σάουνα, στο λουτρό, στην πισίνα, στο ντους, στο γυμναστήριο.
Ζυγαριές παθογόνων από ασθενείς με μυκητιάσεις ποδιών πέφτουν στο πάτωμα, στις μπάρες, στους πάγκους και στα αντικείμενα. Η υψηλή υγρασία ευνοεί την ανάπτυξη και εξάπλωση μυκητιασικών λοιμώξεων.
Οι αιτίες του μύκητα των νυχιών εξαρτώνται από τον τύπο του και τον τρόπο που εισβάλλει στην πλάκα των νυχιών. Η μόλυνση με Trichophyton rubrum συμβαίνει μέσω του προσβεβλημένου δέρματος των ποδιών. Ο επιφανειακός λευκός μύκητας Trichophyton mentagrophytes εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της μαλάκυνσης της πλάκας του νυχιού, η οποία βρίσκεται σε υγρό περιβάλλον για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η βλάβη των ιστών ξεκινά από πάνω, μια αλλαγή στην επιφάνεια χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό λευκών βλαβών.
Άλλες αιτίες της ασθένειας είναι:
- Χρήση μη αποστειρωμένων οργάνων κατά την εκτέλεση πεντικιούρ.
- τάση για υπερβολική εφίδρωση των ποδιών.
- μειωμένη ανοσία?
- τραυματισμοί νυχιών?
- σακχαρώδης διαβήτης?
- μειωμένη παροχή αίματος στα κάτω άκρα.
Ο μύκητας των νυχιών των ποδιών μπορεί να διαγνωστεί σε άτομα που λαμβάνουν κορτικοστεροειδή, αντιβιοτικά ή ανοσοκατασταλτική θεραπεία για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Θεραπεία
Κατά την επιλογή μιας μεθόδου θεραπείας, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο τύπος της βλάβης, ο βαθμός εξάπλωσης της νόσου, η ασφάλεια της μεθόδου, η γενική κατάσταση του ασθενούς και το κόστος.
Η θεραπεία του μύκητα των νυχιών των ποδιών περιλαμβάνει τοπική θεραπεία, λαϊκές θεραπείες και συστηματικά φάρμακα.
Τοπική θεραπεία
Η θεραπεία ενδείκνυται για ασθενείς με περιφερικές, πλάγιες και περιφερικές μορφές ονυχομυκητίασης. Κατάσταση: Δεν επηρεάζεται περισσότερο από το 50% της επιφάνειας της πλάκας, η μήτρα και δεν έχουν προσβληθεί όλα τα νύχια των ποδιών.
Τα πιο αποτελεσματικά τοπικά φάρμακα με τη μορφή αλοιφών, κρεμών και διαλυμάτων.
Εάν επηρεαστούν μεμονωμένα νύχια, συνιστάται να μαλακώσετε τις πλάκες στο σπίτι με ένα σκεύασμα με κεραλυτικό αποτέλεσμα, να αφαιρέσετε τις μολυσμένες περιοχές και στη συνέχεια να εφαρμόσετε κρέμες ή διαλύματα. Εκτός από τη θεραπεία των πλακών των νυχιών, πραγματοποιείται επίσης θεραπεία λείου δέρματος.
Συστηματική θεραπεία
Χρησιμοποιείται όταν η τοπική θεραπεία είναι αναποτελεσματική και εμφανίζονται πολλαπλές βλάβες στα νύχια.
Τα φάρμακα επιλογής περιλαμβάνουν:
- Ιτρακοναζόλη
- Φλουκοναζόλη.
- Griseofulvin.
- Τερβιναφίνη.
Η πορεία της θεραπείας θα είναι πιο αποτελεσματική εάν πρώτα αφαιρεθεί η κεράτινη στιβάδα και οι προσβεβλημένες περιοχές. Η διαδικασία μειώνει επίσης τον συνολικό χρόνο θεραπείας.
Παραδοσιακές μέθοδοι
Εάν η ασθένεια είναι ήπια και βρίσκεται στα αρχικά στάδια, είναι λογικό να χρησιμοποιείτε φαρμακευτικές λαϊκές θεραπείες.
Χρήση:
- λουτρά (λουτρά με βότανα, αλάτι, σόδα, ξύδι, λουτρά υπερμαγγανικού καλίου).
- Λίπανση πλακών νυχιών με βάμμα πρόπολης, πίσσα σημύδας, ιώδιο.
- Κομπρέσες και πάστες από μείγμα κρεμμυδιών, σόδας και σκόρδου.
Οι θεραπείες στο σπίτι είναι διαθέσιμες και η θεραπεία είναι φθηνή.
Χαρακτηριστικά της θεραπείας ανάλογα με την ηλικία
Η θεραπεία για την ονυχομυκητίαση των ποδιών είναι διαφορετική για ενήλικες και παιδιά. Εάν ένα από τα μέλη της οικογένειας είναι άρρωστο ή ανιχνευθούν μυκητιακά συμπτώματα σε παιδιά από το σχολείο ή το νηπιαγωγείο, θα πρέπει να γίνεται τακτική εξέταση των ποδιών του παιδιού.
Η θεραπεία στην παιδική ηλικία απαιτεί τη χρήση ασφαλών προϊόντων που συνταγογραφούνται από γιατρό. Ένα σημαντικό θεραπευτικό βήμα είναι η συμμόρφωση με την υγιεινή και η αντιμυκητιακή θεραπεία των παπουτσιών.
Κατά τη θεραπεία ενηλίκων, απαιτείται αυστηρή τήρηση των οδηγιών χρήσης των φαρμάκων, λαμβάνοντας υπόψη τις αντενδείξεις και τις πιθανές παρενέργειες.